Ma lśniące włosy i wibrujący głos. Kiedy mówi do ciebie, czujesz, że jesteś najważniejsza. Słucha. Ciekawe jak trafił do sklepu z farbami.
piątek, 24 kwietnia 2009
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
Bo tutaj tylko emocje są prawdziwe. Kawa i popiół z papierosów znajdują się gdzieś pomiędzy
Archiwum bloga
-
►
2011
(14)
- ► października (3)
-
▼
2009
(192)
- ► października (3)
-
▼
kwietnia
(30)
- pole
- święcę w ciemnościach
- do piekła idzie się za to, czego się nie zrobiło
- wywar z przypraw
- przekazać cel
- dlaczego starzy ludzie tak dużo mówią?
- za nami kolory
- vademecum umierania
- podróż do armenii
- tęsknota
- kobieta, która czeka
- wyjęzyczenie
- japońska rycina
- ruchomy cel
- nadzieja
- poeta z plemienia mohawk
- retrogradacja
- zasady
- stygmat
- kolejne punkty
- narracja
- co dalej
- jestem za blisko
- znasz moje imię
- korzystna wymiana
- czy pamięć jest myślą?
- tam
- były kobietami
- odpowiedzi
- żart
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz